3 mei 2014 van Chalingrey naar Champlitte

Vroeg opstaan, lange wandeldag en geen ontbijt in het sobere hotel. Waar ze wel goed in waren is in het maken van een uitstekende pizza. Het zat dan ook vol in het restaurant.
Bij de bakker baguette met kaas laten maken, gelijk ook voor onderweg. Het zag naar regen uit, maar niet gekomen. Het grootste deel van de wandeling gaat door weer een enorm bos met af en toe een weiland.
Valt er wat te praten? Neen, hoogstens met de koeien, wat ik dan wel eens doe, maar die doen niets anders dan je stom aankijken.dus het blijft rustig, een auto per uur die voorbij raast is het noemen niet waard. Het dorp Grenant biedt enige afleiding en ik kom aan de praat met een Nederlander die daar een vervallen tweede huis heeft gekocht en helemaal zelf heeft gerenoveerd.
Verder gaat het, want het zijn vandaag vele kilometers. Thuis is 15 km. meestal genoeg, maar hier begin je 3 uur eerder, dus 10km meer is acceptabel.
Last heb ik niet van mijn benen, maar het is en blijft de rugzak die tiranniseert.
Ook zie ik eindelijk weer eens een Francigena bordje. Wel is de route hier langs de weg regelmatiger met gele strepen aangegeven dan de laatste week. Rond 17.00 uur in Champlitte.
In een lugubere kroeg, althans zo ziet het uit, bij een dame met een buste waarvan je zegt: comme la France  est Belle, heb ik de hoteleigenaar gebeld die een kwartier later de deur kwam openen, waardoor ik nog een kwartier naar die enorme voorgevel heb mogen kijken. Champlitte uiteraard ook uitgestorven, heeft wel een gesloten kerk en een open museum. Even in geweest maar te moe om doorheen te lopen. Lekker op bed gaan liggen en daarna een rondje dorp. Nu gegeten, redelijk. Het bed roept en morgen hopelijk ook zonder regen verder.