16 oktober, van Vichellie naar Novecoto.

16 oktober  2014,  van Vichellie naar  Novecoto
Laat ik beginnen met de wandeling. Wat vroeger opgestaan, omdat het een lange dag wordt, ook om te genieten van het zomerse weer. Vichelle uitgewandeld via het voetgangersgebied en dan over de Fiume Sesia een van de vele bekende rivieren. Wij kennen voornamelijk de Po.
Al snel gaat het een zijweg in en we passeren diverse verlaten grote boerderijen. Het landschap doet aan Friesland denken, vlak, zonder groene weilanden Maar geel van de mais en rijstvelden.
Men kent hier 5 rijstsoorten. Ik blijf over een dam 3 uur lang lopen tussen deze velden. Gezien heb Ik geen enkel mens. Reigers, blauwe en witte en een paar vlinders. Een zee van tijd om na te denken en daar kom ik op terug. Vlak voor Palestro verlaat ik de regio Piëmont en kom in Lombardije, een grote welvarende regio met Milaan als hoofdstad. In Palestro zie ik huizen en mensen wil Ik wel weer eens zien en met ze praten, dus ik vraag maar de weg, terwijl,ik deze weet.
Via de Via Garibaldi verlaat ik het kleine compacte dorp en loop verder naar Robbio. Onderweg passeer ik het Scotti Kanaal en bereIk Robbio. Op een rustig pleintje neem ik een glas melk in een Cafe, geëxploiteerd door Chinezen. Brood en beleg had ik al in Vichellie gekocht. Overigens ik had hier ook mijn bloeddruk laten meten, ivm een verminderd medicijngebruik vlak voor vertrek ingevoerd. ( doxasozine weggelaten, mede door gewicht afname) Hij was ongeveer een uur na inname van de overige pillen: 156 - 69 - 65. Is Bram ook weer op de hoogte en Marjolein en Jan Pieter.
Aangezien ik in dit cafe geen stempel kon krijgen voor mijn wandelpas heb ik het een paar honderd meter verder nog eens geprobeerd In een cafe. En laat dat nu  ook van Chinezen zijn.
De senioren, ongeveer 100 waren er aan het kienen. Hier lukte het.
In Nicorvo, enkele km verder heem ik de boemeltrein terug naar Vichellie (gratis) om daar over te stappen op de trein naar Santhia(€2 ,50). 
Een schitterende dag. De natuur is minder spannend, maar op vlakke wegen lopen schiet wel lekker op en voor mij is alles wat anders is mooi.
Nu nog even over de rugzak en de overnachtingen.
Een rugzak is een noodzakelijk iets, maar niemand is lange afstanden gaan lopen om de rugzak. Voor mij vroeger en ook nu noodzakelijk kwaad. Als je deze dus in bv een hotel kunt achterlaten doe ik dat. Ik heb 2 keer het Pieterpad  gelopen en je gaat toch niet van Maastricht tot Venlo met een koffer lopen. Want dat is het een bergplaats voor spullen die je vooral voor en na de wandeling  nodig hebt, niet tijdens.  Dan kun je volstaan met 1 kilo, een knapzak. 
Overnachten. Toen ik in Maastricht voor het Pieterpad starte ben ik toch niet in Sittard gaan overnachten en in Roermond en Venlo. Terug met de trein naar huis en na Venlo werd dat anders.
Wel, ik heb in Santhia een kamer, L.O. tegenover het Station, kijk maar op Google, Hotel Victoria. Met lift, douche, wc, bidet, airco, TV, een verwarming die het doet, om bv. Iets te wassen en te drogen. 
Als ik van uit mijn geruisloze kamer achter de dubbele ramen de trein zie aankomen haal ik deze nog. Kosten €37,00. Dan ga ik toch niet in een zaal in een herberg liggen, of bij de pastoor. Straks wel nog een keer bij de nonnen of paters, als het mogelijk is.
En wat er nog bij komt: voorlopig blijven de wandelingen  in de buurt van de stations. Dus ik heb al 100 km en ga nog vele km fluitend met mijn 1 kilo zware knapzak over de Francigena. 
En tot slot: het eten is verrukkelijk En niet vet en ook niet duur. 
Straks: Primi: Pomodori con Mozerella, secundi Osso Bukko! Wat wil je nog meer.