15 oktober 2015 Santhia - Vercelli

15 oktober 2014

 

image   Denken jullie hetzelfde wat ik denk?      Een robuuste brug in Santhia om aan de andere kant van het spoor te komen.   Een Francigena pauzeplek met bank en drinkwater.    image   Eveneens Vercellie

15 oktober 2014, Santhia - VercelliEen dag om zonder Jack te lopen.

23 graden en volop zon.Het landschap verandert nu in de regio Piëmont. Vlak, geel van de grote velden mais en rijst, zoals ook in het boekje staat. En dat heet opschieten Tussen de velden  slootjes voor de bevloeiing . Af en toe vliegt een reiger weg, zelfs ook een witte en iets verder is een jager aan het schieten, de hond jaagt op en vangt. Rust, totale rust dat is wat ik nu prefereerJe hoort niets, alleen net een schot van de jager. Als nog niet geoogst is zijn ze er niet, nu zou het eigenlijk verboden moeten zijn.Na een paar uur passeren we het treinstation van SAN Germano. Ik loop naar de andere kant van het station En vervolg mijn weg. Het schiet aardig op, want er is geen enkele klim.Na nog eens ongeveer 2 uur in gelijke omgeving bereik ik Vercellie. De stad is aardig maar niet berauchend. Ik vind er ook geen redelijk geprijsde overnachting en besluit terug te keren naar Santhia en zal van daar uit nog 2 dagen verder wandelen. Het hotel ligt tegenover het station en dat is nogal gemakkelijk. De kosten van het heen en weer reizen worden gecompenseerd door een nieuwe korting op de hotelkosten. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan.Nog even iets over vanmorgen in de stad bij het inslaan van proviand voor vandaag.Eerst ergens een mini baquette gekocht bij de bakker. Een Russische mevrouw wees me de weg naar de slager/ kruidenier/groenteboer. Zij belegde het broodje zeer royaal met kaas en pakte het keurig voor me in cellofaanpapier. Ook kocht ik er nog 2 appels en wat druiven, die nog even werden gewassen. En ik betaalde slechts €2,50. Kijk dat zijn de dames die iets van Pelegrino's verstaan. Geef mij maar Italiaanse vrouwen Zij besefte dat dit zeer arme  mensen zijn, die met een knapzak door het land trekken. Die onder bruggen, bij de pastoor en in kloosters slapen en met de rozenkrans in de hand voor de mensen bidden die ze passeren. De vrome pelgrim. Maar deze vrome pelgrim schrok wel even toen hij in de Kerk van Santhia vanmorgen een schilderij zag wat hem aan iets deed denken waar jullie nu ook aan denken. Kijk maar. 

2 Reacties

  1. Harry en Desiree:
    15 oktober 2014
    Bijzonder!
  2. Marjolijn meindersma:
    15 oktober 2014
    Die Italiaanse vrouwen toch. Soms zo dan weer direct uit de hemel met zoete broodjes voor arme pelgrims. Volgens mij weet jij ook heel wat van Charming the ladies