Deel 3: van Chatillon naar Pisa ongeveer 450 km.

Francigena, 9 oktober 2014

Donderdag is het dan weer zover. Het begint langzaam te kriebelen. Tegen de avond hoop ik in Chatilon aan te komen, waar ik al een kamer in Hotel Dufour heb gereserveerd. 
Het gewicht van de rugzak ben ik met een stevig dieet (dr. Frank ) de laatste maand afgevallen.
Dat betekent: minder medicijnen ( voor de insiders: geen doxasozine meer en minder acecoumarol) en ....meer energie.
Bij de laatste pittige wandeling met de vrienden wandelclub rond Slenaken was de te lage bloeddruk bij het flink klimmen al goed merkbaar. ( 103/49) kwam moeizaam boven.
Het betekent wel, weer voor de insiders, INR meter moet mee. Weegt 300 gram. De bloeddruk laat ik onderweg wel een keer meten, weiger ik ook nog mee te nemen.
Verder hoop ik natuurlijk mijn medisch deskundige vrienden niet te hoeven lastig te vallen, alhoewel zij dat niet als lastig zien. En dan is er ook nog een uitstekende huisarts Bram de Wit.
Het kan mij dus niets gebeuren en met 75 al helemaal niet meer!!
Ik heb inmiddels van Fred Gillisen, die de Francigena in een ruk gelopen heeft en 14 dagen geleden in Rome is aangekomen, dat de Appenijnen ook zwaar te bewandelen zijn, maar dat gebeurt na Pisa.  Wordt  iets voor het laatste traject met Tineke in het voorjaar.
Ik kijk uit naar de mooie natuur waar ik Intens van  kan genieten en naar de vele vriendelijke, bijzondere mensen die ik hoop te ontmoeten. Italiaans zal toch gesproken moeten worden. Ik heb vroeger latijn gehad en dat helpt een beetje en een Italiaanse zwager en zus van Tineke hebben toen zij recent in Nederland waren ook een bijdrage geleverd. Verder staat in IPhone en mini IPad uiteraard het woordenboek Ned. Italiaans en omgekeerd. Met jongeren kan ook wel Engels gesproken worden, maar de mooiste verhalen hebben toch de ouderen.
Tot slot hoop ik dat dat mijn social media volgers mij weer stimuleren en dat mijn verhalen gaan inspireren om het het zeer gezonde " wandelen "  ook op te pakken of te intensiveren.