20 oktober 2014, Pavia - Sancta Christina
21 oktober 2014
20 oktober 2014, Pavia - Sancta Christina
In de zeer dichte mist vroeg gestart. Tot 50 meter rechts en links van het pad mist. Dus eerste anderhalf uur niet veel gezien. Daarna trok het open en is het weer een zonnige dag geworden. Ik laat de Po vanaf Pavia gezien rechts liggen en passeer San Leonardo en San Giacomo. Het landschap verandert iets, de landbouw wordt iets gevarieerder En ook wordt meer groen zichtbaar.
Via deze velden kom ik over het enigste klimmetje Belgiaioso binnen. Ik red het nog tot Sancta Christina en dan is het genoeg. Ik bezoek de kerk, wordt meegeloods naar de pastoor en krijg mijn stempel. Later zie ik hem in vol ornaat met vrouwelijke misdienaar over straat gaan en nog later zie ik hem met begrafenisstoet terugkomen. Overnachten hier kun je vergeten, dus ik keer terug naar Belgioioso via een lift van een aardige ( hoe kan het ook anders) mevrouw. Nu hier nog een overnachting. Hotel vol ivm Vintage. Ander hotel op maandag dicht. Pastoor maakt niet open.
Ga dan maar de kerk in en zie dat net een vrouw uit de biechtstoel. Ik denk nog wat moet dat aardig mens daar doen. Hij glip achter haar ook de biechtstoel in vraag de man, niet de pastoor, voor een kamer. Hij vraagt mij over een uur nog eens terug te komen. En ik was moe. Toch besloot ik maar te wachten, had ook niet veel andere keus. Na een uur was de pastoor aanwezig en zei zelf geen kamer te hebben, maar werd verwezen naar Mevrouw Burdini, centraal op de Piazda.
Een buitengewoon vriendelijke mevrouw, Mara, maakte open en ging met mij naar het naastgelegen pand en daar stond mij een volledig appartement ter beschikking, met alle voorzieningen, behalve internet. Prijs: vrije gave. Haar man was architect en huldigde mogelijk het principe: beter een Pelegrino dan een leegstand pand. Ik zit dus nu in de woonkamer, omringd door heiligen, ga straks naar bed, omringd door heiligen en op tafel ligt een boekje waarin pelegrino' s hun complimenten hebben geuit. Ik zie dat Fred hier niet geweest is. Jammer Fred.
Ik heb alleen geen internet en in het hele dorp in geen enkele zaak.
Dus het verzenden van berichten moet een of twee dagen wachten.
Zie je wel, alles sal regh kom, dat is telkens weer
het verrassende als je zo onderweg bent, en dat
is tevens ook hetgeen je moet proberen vast te
houden als je weer thuis bent.
hartelijke groeten van Cor en Marianne
Groetjes en geniet van de nostalgie!!
Gerda en Jan