30 april 2014 van Arc on Barrois naar Saint-Loup-sur Aujon

Rond 10.30 uit Arc ....vertrokken. Nog steeds bevindt zich rechts van mij dat enorme bos met de naam Forest Chatauxvillain, maar ook aan de andere kant alleen bos. Ik wandel dus in een vallei, waarin af en toe een gehucht verschijnt, af en toe een auto voorbijraast en voor de rest super stil.

Geen wandelaar, geen fietser en ogenschijnlijk onbewoonbare dorpjes, maar dat is niet zo. Wat hier woont werkt elders en er zijn ook mensen die hier een tweede huis hebben. Onderweg kom ik nog een kleine bierbrouwerij tegen, met uiteraard ook een leeg cafeetje. Ik mag er gaan zitten en krijg een kop koffie. Was er wel aan toe. Het zware van alles is en blijft de rugzak. Daar moet de volgende keer nog minder in en dat zal moeilijk worden. Er gaan zo wie zo al 350 pillen mee.
Goede en lange nachten zijn wel belangrijk. Dan is het lichaam gelukkig weer behoorlijk hersteld.
Rond 17.00 uur in het klooster van de zusters aangekomen. Een openbaring. Hier leven nog in een soort Bloemendaal een tiental nonnen, jong en oud en allemaal hemels vriendelijk.
Was ik morgen gekomen was er geen plaats geweest ivm kinderen die hun communie gaan doen. en onder begeleiding van de kapelaan 2 dagen hier verblijven.
(Als dat maar goed gaat) maar nu heb ik de mooiste kamer met douche en wc.
19.00 uur eten, 20.00 naar de kerk en ik ga dadelijk even naar de vesper. Ja je moet er wel wat voor doen. Het Roomse gevoel komt weer boven.
Er is een non met Nederlandse ouders, die naar Australië geëmigreerd zijn. Dit hier is een bijzondere belevenis. Kan wat gegevens doorgeven: Tyburn Monastere du Coeur Eucharistique de Jesus, 3 rue du Couvent, Saint Loup sur Aujon, http://www.tyburnconvent.org.uk.
Zo juist in hun eigen kerk de vesper meegemaakt. 7 nonnen sopraantjes en ik en verder niemand.
Uniek. Om 19.00 wordt gegeten, ik geloof niet met de nonnen, je bent toch een haan in de ren.